HOLISTYCZNE CENTRUM LECZENIA ZWIERZĄT
Mirosław Tarka
PROFILAKTYKA
STANDARDOWA
01
Zapoznaj się z tradycyjnymi programami zdrowia dla szczeniąt, psów dorosłych i dojrzałych.
02
Przeczytaj na co i kiedy zaszczepić psa oraz o najważniejszych chorobach wirusowych.
Tradycyjny pediatryczny program zdrowia dla szczeniąt
WIEK 5-6 tyg:
WIEK 9-11 tyg
WIEK 16 tyg
Tradycyjny program dla młodego i dorosłego psa
Badanie kliniczne
Szczepienia raz do roku:
W okresie występowania kleszczy szczepienie przeciwko:
Odrobaczanie co 3 miesiące
Profilaktyka przeciw pchłom i kleszczom
Badanie kału
Badanie krwi
Sterylizacja suczki
Kastracja psa
Tradycyjny program dla psów dojrzałych
Badanie kliniczne co 6 miesięcy
w zależności od stanu zdrowia i zaleceń lekarza
Szczepienia raz do roku:
Odrobaczanie co 3 miesiące
Profilaktyka przeciw pchłom i kleszczom
Badania laboratoryjne:
Omówienie problemów zdrowotnych starszego psa i możliwości leczenia
Dobór karmy w zależności od stanu zdrowia
Suplementacja dla starszych psów
Aby poprawić jakość życia Twojego Psa obserwuj go, Ty sam najlepiej go znasz i wiesz kiedy potrzebuje naszego wsparcia. Jeśli zajdzie taka potrzeba pomożemy Ci dobrać odpowiedni zestaw badań.
SZCZEPIENIA
DLA PSÓW
Kiedy zaszczepić szczeniaka?
Szczenięta przez pierwsze tygodnie swojego życia posiadają tzw. odporność siarową, co oznacza, że chronione są przeciwciałami, które otrzymały z mlekiem matki. Jednak poziom odporności matczynej szybko opada. Około 6. tygodnia życia szczenięta nie są już zabezpieczone i mogą zostać uodpornione przeciwko dwóm chorobom: nosówce i parwowirozie - specjalną szczepionką dla szczeniąt- typu puppy. Po ukończeniu 9. tygodnia życia należy powtórzyć szczepienie, stosując szczepionkę zawierającą większą ilość antygenów. Ostatnie, trzecie szczepienie wykonujemy w 15-16. tygodniu życia.
Szczepienie młodego pieska (tak jak i dorosłego) przeciwko chorobom zakaźnym nie gwarantuje odporności na całe życie, należy je powtarzać. Można wykonać badanie poziomu przeciwciał, aby sprawdzić czy miano jest wysokie i szczepienie jest rzeczywiście potrzebne co roku. Lekarz weterynarii dobierze odpowiedni schemat szczepień profilaktycznych w zależności od indywidualnych potrzeb Twojego psa, musi dokonać oceny ryzyka w oparciu o warunki, w których się urodziło i wychowało szczenię, środowisko, w którym obecnie przebywa i jego styl życia.
Jak przygotować psa do szczepienia?
Jak często szczepić psa?
Przyjęło się, że szczepimy co roku. Tylko czy rzeczywiście jest to potrzebne aż tak często? Po pierwszych szczepieniach szczeniąt, kolejne możemy odroczyć, jeśli poziom przeciwciał utrzymuje się na podwyższonym poziomie.
Można wykonać badanie krwi sprawdzające poziom przeciwciał na konkretnego wirusa, aby dowiedzieć się czy miano jest wysokie i szczepienie jest rzeczywiście potrzebne co roku!
Na jakie choroby można zaszczepić psa?
Wścieklizna
Jest śmiertelną, nieuleczalną, zakaźną, odzwierzęcą chorobą. Jest też bardzo niebezpieczna dla życia człowieka, jeśli zostanie on pogryziony przez zwierzę chore bądź będące jej nosicielem. Atakuje układ nerwowy, co powoduje zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego. Dlatego tak ważne jest, aby szczepić naszego Pupila na tą chorobę. Szczepienie to jest w Polsce obowiązkowe.
Nosówka
Jest jedną z chorób zakaźnych psów. Zachorowanie może nastąpić w każdym wieku. Cechuje się wysoką śmiertelnością i ciężkim przebiegiem. Źródłem zakażenia są nosiciele i zwierzęta chore, które wydalają wirusa, znajdującego się w wydzielinie z nosa, spojówkach, ślinie i moczu. Atakuje układ oddechowy, pokarmowy i nerwowy. Może przebiegać jako zakażenie bezobjawowe, ale także jako stan ciężki kończący się zgonem.
Parwowiroza
Jest zakaźną, zaraźliwą chorobą głównie szczeniąt, ale atakuje także zwierzęta dorosłe. Występują głownie objawy jelitowe z krwawą biegunką, gorączką, osłabieniem. Przy braku leczenia często kończy się śmiercią.
Koronawiroza
Jest zaraźliwą chorobą psów. Objawia się zapaleniem jelit i żołądka również z krwawą biegunką, podobnie jak przy parwowirozie. Mogą występować zakażenia mieszane z parwowirozą, z tym że koronawiroza dokonuje mniejszych zniszczeń w jelitach. Śmiertelność jest mniejsza, wszystko zależy od wieku zwierzęcia, narażenia na silny stres i warunków hodowlanych oraz kiedy rozpocznie się leczenie od momentu pojawienia się pierwszych objawów.
Leptospiroza
Choroba zakaźna wywoływana przez bakterie Leptospira . Psy najczęściej zarażają się pijąc zakażoną leptospirami wodę z kałuż, kanałów lub rzek. Atakuje najczęściej nerki i wątrobę, doprowadzając do ich nieodwracalnego uszkodzenia Objawy to wymioty, biegunka, żółtaczka, ostry ból brzucha, odwodnienie. Człowiek może się zarazić leptospirozą, która jest chorobą odzwierzęcą.
Choroba Rubartha (wirusowe zapalenie wątroby)
Jest wywoływana przez adenowirus, który potrafi przeżyć w środowisku zewnętrznym nawet kilka miesięcy. Pies może zarazić się poprzez kontakt z wydzielinami: śliną, moczem, kałem. Doprowadza do ciężkiej niewydolności wątroby, uszkodzenia oczu i problemów z oddychaniem. Jeśli przebieg jest nadostry, może doprowadzić do nagłej śmierci.
Kaszel kenelowy
Jest to zaraźliwa choroba układu oddechowego psów. Wywołuje ją wirus parainfluenzy psów, adenowirus typu II oraz bakteria Bordetella bronchiseptica. Objawy to głownie suchy, uporczywy kaszel, gorączka, zapalenie spojówek. Do zakażeń dochodzi w dużych skupiskach zwierząt - hodowle, schroniska, wystawy, giełdy. Jest uleczalna, ale może spowodować trwałe uszkodzenie płuc.
Borelioza
Jest to przewlekła choroba bakteryjna wywoływana przez krętki Borrelia burgdorferi. Przenoszona jest przez kleszcze. Objawy u psów to: gorączka, brak apetytu, apatia, kulawizny, które nie dotyczą tylko jednej kończyny, ale pojawiają się naprzemiennie, mogą być jedno- lub obustronne. Zanikają i ponownie wracają po jakimś czasie. Często występuje kilkudniowe lub kilkumiesięczne gorsze samopoczucie. Najprostszym sposobem zapobiegania jest regularne stosowanie preparatów przeciwkleszczowych w formie spot-on lub obroży. Szczepionkę nie zapobiega przed ugryzieniem kleszcza, ale może chronić przed wystąpieniem Boreliozy.
Babeszjoza (Piroplazmoza)
Przyczyną tej choroby są pierwotniaki Babesia, które atakują krwinki czerwone. Nieleczona, bądź leczona zbyt późno, prowadzi do śmierci. Objawy choroby są niespecyficzne: posmutnienie, apatia, gorączka i osłabienie, brak apetytu, brunatny krwisty mocz, powiększenie węzłów chłonnych, wymioty, biegunka. Profilaktycznie powinno stosować się środki przeciwkleszczowe.